Ks Jan Twardowski

Drzewa niewierzące

Drzewa po kolei wszystkie niewierzące
ptaki się zupełnie nie uczą religii
pies bardzo rzadko chodzi do kościoła
naprawdę nic nie wiedzą
a takie posłuszne

nie znają ewangelii owady pod korą
nawet biały kminek najcichszy przy miedzy
zwykłe polne kamienie
krzywe łzy na twarzy
nie znają franciszkanów
a takie ubogie

nie chcą słuchać mych kazań gwiazdy sprawiedliwe
konwalie pierwsze z brzegu bliskie więc samotne
wszystkie góry spokojne jak wiara cierpliwe
miłości z wadą serca
a takie wciąż czyste

Do kociego boga.

Boże, który stworzyłeś dnia pierwszego kota,

Czy warto się było, tak dla niego kłopotać?

Odejmować piękna majowym wieczorom,

Pozbawiać wdzięku świt mroźną porą?

Zabierać majestat wyniosłym przestworzom,

Tajemnicę nieba zastąpić zwykłą zorzą?

I złączyć je razem ale tylko po to,

By kocie oczy mogły mienić się złoto?

By się przeciągnął w majestacie górskim,

Po tym jak o kanapę wyostrzył pazurki?

By mógł się łasić trochę niedbale,

I pracowicie drzemać, mrucząc wytrwale?

By łapy i wąsy, i ogon ci zdradził,

Że kot się na ciebie, zwyczajnie obraził?
***
Twórczość własna

 Ks Jan Twardowski

Zdziwienie

dziwią się kuropatwy co chodzą parami
wszystkie na plotki schodzące się wrony
lipcowe gwiazdozbiory Rak i Lew na niebie
panny po ślubie co nie chcą być same
filozof z bzikiem bo odnalazł żonę
bekas co gwiżdże stale dwie sylaby
dziwi się księżyc sam na sam ze sobą

że Bóg jest jeden
i nigdy samotny